Μέρος 2 – Κεφ. 3.2: “Η σημερινή ζωή με το συνεχές κυνηγητό είναι κόλαση”.
Ο ‘Άγιος Παΐσιος στο κεφάλαιο αυτό μας μιλάει για το στρες, το άγχος και την βιασύνη που έχουν οι άνθρωποι σήμερα. Τρελοκομείο κατάντησε ο κόσμος μας λέει.
Διαβάστε όλη την διδαχή του Αγ. Παίσιου παρακάτω:
“Αν οι άνθρωποι ζούσαν αιώνια σ’ αυτήν την ζωή, μεγαλύτερη κόλαση δεν θα υπήρχε, έτσι όπως έχουν κάνει την ζωή τους”
Κεφ. 3.2: Η σημερινή ζωή με το συνεχές κυνηγητό είναι κόλαση…
Οι άνθρωποι συνέχεια βιάζονται, τρέχουν. Αυτήν την ώρα πρέπει να βρίσκονται εδώ, την άλλη εκεί, την άλλη πιο πέρα, αφού, για να μην ξεχνούν τι έχουν να κάνουν, χρειάζεται να τα γράφουν. Μέσα σε τόσο τρέξιμο πάλι καλά που θυμούνται τα ονόματά τους!…
Ούτε τον εαυτό τους γνωρίζουν. Αλλά πώς να τον γνωρίσουν; Γίνεται να καθρεφτισθής σε θολά νερά; Ο Θεός να με συγχωρέσει, αλλά ο κόσμος κατήντησε σωστό τρελοκομείο. Δεν σκέφτονται οι άνθρωποι την άλλη ζωή, μόνο ζητάνε όλο και περισσότερα υλικά αγαθά. Γι’ αυτό και δεν βρίσκουν ησυχία και τρέχουν συνέχεια.
Ευτυχώς που υπάρχει η άλλη ζωή. Αν οι άνθρωποι ζούσαν αιώνια σ’ αυτήν την ζωή, μεγαλύτερη κόλαση δεν θα υπήρχε, έτσι όπως έχουν κάνει την ζωή τους. Με αυτό το άγχος, αν ζούσαν οκτακόσια, εννιακόσια χρόνια, όπως στην εποχή του Νώε, θα ζούσαν μία μεγάλη κόλαση. Τότε ζούσαν απλά και ζούσαν και πολλά χρόνια, για να διατηρείται η Παράδοση.
Τώρα γίνεται αυτό που λέει ο Ψαλμός: “Αι ημέραι των ετών ημών εν αυτοίς εβδομήκοντα έτη, εάν δε εν δυναστείαις, ογδοήκοντα έτη, και το λείον αυτών κόπος και πόνος“. Εβδομήντα χρόνια είναι ίσα ίσα για να τακτοποιήσουν τα παιδιά τους οι άνθρωποι.
Μία μέρα πέρασε από το Καλύβι ένας γιατρός που ζει στην Αμερική και μου έλεγε για την ζωή εκεί πέρα. Οι άνθρωποι εκεί κατάντησαν μηχανές, όλη μέρα δουλεύουν. Κάθε μέλος της οικογενείας πρέπει να έχει δικό του αυτοκίνητο. Ύστερα στο σπίτι, για να κινείται ο καθένας άνετα, πρέπει να έχουν τέσσερις τηλεοράσεις. Και δώσ’ του και δουλεύουν και κουράζονται, για να βγάλουν πολλά χρήματα, για να πούν πώς είναι τακτοποιημένοι και ευτυχισμένοι.
Αλλά τι σχέση έχουν όλα αυτά με την ευτυχία; Τέτοια ζωή γεμάτη άγχος και με ένα συνεχές κυνηγητό δεν είναι ευτυχία, είναι κόλαση. Τι να την κάνεις την ζωή με τέτοιο άγχος; Αν έπρεπε όλος ο κόσμος να ζει την ζωή αυτή, δεν θα την ήθελα.
Αν ο Θεός έλεγε σ’ αυτούς τους ανθρώπους: “Δεν σάς τιμωρώ για την ζωή που ζείτε, αλλά θα σάς αφήσω αιώνια να ζείτε έτσι“, αυτό για μένα θα ήταν μία μεγάλη κόλαση.
Γι’ αυτό και πολλοί άνθρωποι δεν αντέχουν να ζουν μέσα σε τέτοιες συνθήκες και βγαίνουν έξω στην ύπαιθρο χωρίς κατεύθυνση και σκοπό. Σχηματίζουν ομάδες, έξω στην φύση, άλλοι με πρόγραμμα την γυμναστική, άλλοι με κάτι άλλο.
Μου είπαν για μερικούς που βγαίνουν στην ύπαιθρο και τρέχουν ή φεύγουν στα βουνά και ανεβαίνουν σε ύψος 6.000 μ. Κρατούν την αναπνοή τους και έπειτα την αφήνουν και πάλι εισπνέουν βαθιά… Χαμένα πράγματα.
Αυτό δείχνει πώς η καρδιά τους είναι πλακωμένη από το άγχος και ζητάει διέξοδο. Σε έναν τέτοιον είπα: “Εσείς σκάβετε λάκκο, τον κάνετε μεγάλο, θαυμάζετε για τον λάκκο που ανοίξατε και για το βάθος του και… πέφτετε μέσα και πάτε κάτω. Ενώ εμείς σκάβουμε λάκκο και βρίσκουμε μέταλλα. Έχει νόημα η άσκησή μας, γιατί γίνεται για κάτι ανώτερο”.
Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α’. ΚΕΦΑΛΑΙΟ: 3.2.
Διαβάστε στην συνέχεια:
Έχει πάθει μεγάλη ζημιά ο κόσμος από την τηλεόραση | ΠΑΙΣΙΟΣ ΛΟΓΟΙ Α΄ – Μέρος 2 Κεφ 2.3
