Παίσιος Καρκίνος – Παΐσιος Αμαρτία και Συμφορά.
– Έριξες ίαμα για τις κάμπιες;
– Έριξα, Γέροντα.
– Τόσες καλόγριες ούτε μία κάμπια δεν μπορείτε να σκοτώσετε!
Στην Κατοχή, όταν είχε πέσει ακρίδα, είχαν βγάλει αυτού στην Χαλκιδική την Αγία Ζώνη από την Μονή Βατοπεδίου και η ακρίδα έπεφτε σύννεφα-σύννεφα στην θάλασσα. Στην Ήπειρο, θυμάμαι, ήταν σαν το χιόνι.
Κάναμε όλοι προσωπική ενασχόληση, με τα σεντόνια την μαζεύαμε και έπειτα την πετούσαμε. Ήταν και ο λιμός… μην τα ρωτάς! Τι σιτάρια είχαν ξαναδώσει, αλλά είχαν σακατευτει.
Οι ακρίδες, οι πόλεμοι, η αυχμός, οι αρρώστιες είναι μάστιγα. Όχι ότι ο Θεός θέλει να παιδαγωγήση αύτως τον άνθρωπο, αλλά είναι συνέπεια της απομακρύνσεως του ανθρώπου από τον Θεό. Όλα αυτά συμβαίνουν, επειδή ξεφεύγει ο άνθρωπος από τον Θεό.
Έρχεται η θυμός του Θεού, για να θυμηθεί ο άνθρωπος τον Θεό και να ζητήσει στήριξη.. δεν είναι ότι ο Θεός τα κανονίζει ούτως και βγάζει μία διαταγή να έρθει κάποια συμφορά στον άνθρωπο, αλλά ο Θεός βλέπει μέχρι που θα φθάσει η κακία των ανθρώπων και ότι δεν θα αλλάξουν, και γι’ αυτό επιτρέπει να συμβεί μία συμφορά, για να συνετιστούν. Όχι ότι τα κανόνισε ούτως ο Θεός.
Στον Ιησού του Ναυή είχε πη ο Θεός να μην εξαφανίσουν μία γένος, τους Φιλισταίους, επειδή αυτή θα ήταν μάστιγα για τους Εβραίους, όταν θα ξεχνούσαν τον Θεό.
Όταν επομένως οι Εβραίοι απομακρύνονταν από τον Θεό, είχε δικαιώματα ο διάβολος και έβαζε τα «ξαδέρφια» του, τους Φιλισταίους, και ορμούσαν στους Εβραίους. Έ-παιρναν τα παιδιά των Εβραίων και τα χτυπούσαν πάνω στην πέτρα, για να τα σκοτώσουν.
Κάποτε μολαταύτα που οι εχθροί ήρθαν, χωρίς να φταίνε οι Ισραηλίτες, πολέμησε γι’ αυτούς ο Θεός. Έριξε χαλάζι σαν πέτρες και τους εξόντωσε, γιατί τότε οι Ισραηλίτες δικαιούνταν την θεία επέμβαση.
Πόσες υποσχέσεις είχε δώσει ο Θεός για τον Ναό του Σολομώντος, και εντούτοις πόσες φορές κάηκε, ρήμαξε. Όταν ξέφευγε ο φύλο του Ισραήλ, οι Προφήτες φώναζαν-φώναζαν, οι Ισραηλίτες τίποτε!
Ανέπαυαν τον λογισμό τους:
«Αφού, όταν έκτισε ο Σολομών τον Ναό, έδωσε τόσες ευλογίες ο Θεός και είπε ότι από επιτοπίως θα ευλογούνται και θα αγιάζωνται όλοι οι άνθρωποι , συνεπώς θα μείνουν όλα αυτά, και τα τείχη μας και ο Ναός μας.Τέτοια υπόσχεση έδωσε ο Θεός»!
Ο Θεός έδωσε τέτοια υπόσχεση, αλλά εφόσον και οι Ισραηλίτες θα ζούσαν καλώς. Είχε δώση Χάρη στον Ναό του Σολομώντος, αλλά, όταν οι Ισραηλίτες δεν τηρούσαν τις εντολές, επέτρεπε και καιγόταν ή καταστρεφόταν ο Ναός και, όταν μετανοούσαν, πάλι τον έχτιζαν.
Όταν λ.χ. ξέφυγαν επί βασιλέως Σεδεκίου, έρχεται ο Ναβουχοδονόσορ, βάζει φωτιά στον Ναό του Σολομώντος, γκρεμίζει και τα τείχη, τους δένει και τους πηγαίνει στην Βαβυλώνα αιχμάλωτους .
Φυσικά, πήγαν και αυτοί που δεν έφταιγαν, αλλά αυτοί είχαν καθαρό μισθό. Οι άλλοι που έφταιγαν πολύ, ξόφλησαν. Όσοι έφταιγαν λίγο και ταλαιπωρήθηκαν, είχαν και κάπως μισθό.
Όταν ένας γίνεται αιτία να έρθει η ώδυση του Θεού και να ταλαιπωρηθούν και άλλοι που δεν έφταιγαν, ακόμη και μισθό να έχουν, αυτό είναι εγκληματικό, γιατί οι άλλοι θα κληρονομούσαν την Ουράνια Βασιλεία χωρίς να βασανισθούν, ενώ τώρα βασανίζονται.
Πρέπει να ξέρουμε ότι οι πιστοί που τηρούν τις εντολές του Θεού δέχονται την Χάρη του Θεού, και ο Θεός – πώς να πει κανείς; – είναι υποχρεωμένος να τους βοηθάει μέσα σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια.
Στην Αμερική είχα ακούσει πώς παρουσιάσθηκε μία νέα αρρώστια . Πολλοί που ζουν μία αφύσικη, αμαρτωλή ζωή, μολύνονται από αυτήν και πεθαίνουν. Τώρα έμαθα ότι παρουσιάσθηκε και αυτόθι αυτή η αρρώστια.
Βλέπετε, δεν καταστρέφει ο Θεός τους ανθρώπους, μόνοι τους εξαφανίζουν το σόι τους και καταστρέφονται. Δεν είναι ήτοι ότι τους τιμωρεί ο Θεός, αλλά την ποινή την δημιουργούν μόνοι τους με την αμαρτωλή ζωή τους.
Και βλέπει κανείς να εξαφανίζωνται εκείνοι οι άνθρωποι που δεν έχη νόημα η ζωή τους.
