Παίσιος, Φόροι, Εφορία και Αποδείξεις!
Διδαχή Πάτερ Παίσιου για τους φόρους, τις αποδείξεις και τα τιμολόγια.
– Τιμολόγια να σάς κόβουν πάντοτε και εσείς να κόψετε τις απαιτήσεις σας. Να περιορίσετε τις ανάγκες σας και να φτιάχνετε μόνον ό,τι είναι απαραίτητο.
Εγώ έτσι θα έκανα. Θα τα στείλει ο Θεός.
Αν εμείς οι μοναχοί ζητάμε να μη μας κόβουν τιμολόγια, κάνουμε και τους άλλους να αμαρτάνουν.
Λένε: «Αφού έτσι κάνουν τα Μοναστήρια…»
Αν εμείς που θέλουμε να τηρήσουμε τις εντολές, κινούμαστε έτσι, ξέρετε πόσο σκανδαλίζουμε;
«Τω τον φΟρον τον φΟρον», λέει η Γραφή.
Εγώ, όταν στέλνω γράμμα όχι με το ταχυδρομείο αλλά με άνθρωπο, πάλι βάζω τα γραμματόσημα. Οι κοσμικοί δικαιολογούν τον εαυτό τους, αλλά και τα Μοναστήρια, αν κινούνται έτσι, δεν έχουν ειλικρίνεια και πάει το Ευαγγέλιο στην άκρη.
Όταν δεν δίνουμε τα υλικά πράγματα, αν σού αφαιρέσει ένας τον χιτώνα, άφησε και το ιμάτιο», κάνουμε αρνητικό κήρυγμα και οι κοσμικοί μετά δικαιολογούν τις πτώσεις τους.
Κοιτάζουν να βρουν κάτι, για να αναπαύσουν λίγο την συνείδησή τους. Να προσέχουμε, γιατί θα είμαστε αναπολόγητοι την ημέρα της Κρίσεως. Σκοπός είναι εμείς να αμυνθούμε κυρίως στα πνευματικά και όχι μόνο στα υλικά.
Όταν για κάποιο λόγο δεν σάς κόβουν τιμολόγια, να το θεωρειτε ζημιά πνευματική.
– Συμβαίνει καμμιά φορά, Γέροντα, να δώσει κάποιος ένα μικρό ποσό ως δωρεά και να ζητήσει απόδειξη για μεγαλύτερο. Τι να κάνουμε;
– Να πειτε: «Δεν κόβουμε αποδείξεις για μεγαλύτερο ποσό. Αν δεν θέλετε έτσι, να σάς επιστρέψουμε τα χρήματα, μήπως κάπου αλλού μπορούν να σάς εξυπηρετήσουν». Μη σάς κολλήσει καμιά τέτοια αρρώστια.
– Κάποιος μάστορας, Γέροντα, ζήτησε να τον απολύσουμε από την δουλειά, να μπει στο Ταμείο Ανεργίας και να συνεχίσει να δουλεύει σ’ εμάς.
– Όχι, βρε παιδί, δεν είναι σωστό! Λίγη συνείδηση να έχει κανείς, δεν το κάνει αυτό! Δεν ταιριάζει σε Μοναστήρι να κάνει τέτοιο πράγμα! Προτιμότερο είναι, και ανάγκη να έχει το Μοναστήρι, να τον πληρώσει διπλό μισθό, για να μην το κάνει. Τόσο βαρύ είναι! Η ευλογία φέρνει ευλογία και η αδικία φέρνει την καταστροφή. Αυτό πολύ να το προσέξετε.
Ούτε να κάνετε παζάρια με τους μάστορες.
Γι’ αυτό μετά γίνονται πυρκαγιές και καταστροφές στα Μοναστήρια. Ένας υπάλληλος ορκίζεται να κάνει τίμια την δουλειά του. Εμείς σαν μοναχοί δεν δίνουμε έναν τέτοιο όρκο αλλά διπλό, είναι πνευματική η υπόσχεση που δίνουμε και, αν την παραβούμε, είναι διπλή η αμαρτία για μας. Προσέξτε να κρατήσετε μία ισορροπία, να υπάρχει κάτι διαφορετικό.
Βλέπω μία πληγή να ωριμάζει. Θα σπάσει, θα καθαρίσει. Δεν δίνει την Χάρη Του ο Θεός σε λανθασμένη κατάσταση. Έτσι θα ήταν σαν να βοηθούσε τον διάβολο. Κοιτάξτε να υπάρχει ειλικρίνεια, τιμιότης.
Αυτή η κατάσταση πάει σαν τον μεθυσμένο που τρικλίζει.
Μπορεί να σταθει; Θα ‘ρθει η οργή του Θεού. Θα δώσουμε εξετάσεις. Πρώτη φάση, θα χωρίσει το μπακίρι από το χρυσάφι. Δεύτερη φάση, θα φανει πόσων καρατιών χρυσάφι είναι ο καθένας.
Ο κόσμος κινείται στην ψευτιά. Οι άνθρωποι γίνονται ψεύτες. Έχουν φτιάξει άλλη συνείδηση. Δεν μπορώ να γίνω ψεύτης, να αλλάξω εαυτό, επειδή το απαιτεί η κοινωνία. Καλύτερα να ταλαιπωρηθώ.
Θέλει προσοχή να μην μπει κανείς σ’ αυτήν την κοσμική τροχιά. Αλλά και όλο το οικονομικό σύστημα που υπάρχει σήμερα, δεν βοηθάει καθόλου. Οι άνθρωποι αναγκάζονται να δηλώνουν λιγότερα κλπ.
Μάλωσα κάτι εφοριακούς που ήταν πιστοί άνθρωποι.
«Τι κάνετε; τους είπα. Κοιτάξτε να κρατηθεί λίγο προζύμι. Έχω υπ’ όψιν μου γεγονότα πολλά!
Ένας πάει στην Εφορία και λέει: «Έχω εισοδήματα ένα εκατομμύριο».
Του βάζει ο εφοριακός ότι έχει τρία εκατομμύρια, γιατί υπάρχουν ορισμένοι που παρουσιάζουν το ένα τρίτο από τα εισοδήματά τους, όποτε με αυτό τους πιάνει όλους.
Έτσι όμως, αν υπάρχει ένας ευσυνείδητος και εσείς τον κοπανάτε τριπλασιάζοντας τα έσοδά του, τον αναγκάζετε να γίνει κλέφτης. Δηλαδή, αντί να βοηθήσετε να αλλάξει λίγο η κατάσταση, κάνετε το αντίθετο».
«Δεν καταλαβαίνουμε πότε μας λένε την αλήθεια», μου απαντούν.
«Θα το καταλαβαίνετε, τους λέω, αν ζείτε πνευματικά. Τότε θα μπορείτε να κάνετε αυτήν την διάκριση. Θα σάς πληροφορεί ο Θεός, για να καταλαβαίνετε».
Παΐσιος Λόγοι Α – Κεφάλαιο 4.
