Στην Γαλλία, παρ’ όλο που είναι κράτος προοδευμένο – δεν είναι υπανάπτυκτο –, τελευταία ογδόντα χιλιάδες έγιναν Μουσουλμάνοι. Γιατί;

Γιατί έχουν κάνει την αμαρτία μόδα. Βλέπεις ωστόσο, ελέγχονται και θέλησαν να αναπαύσουν την συνείδησή τους.

Και όπως οι Αρχαίοι Έλληνες, για να δικαιολογούν τα πάθη τους, είχαν βρει τους δώδεκα θεούς, ούτως και οι Γάλλοι έψαξαν να βρουν μία θεολατρία που να δικαιολογεί τα πάθη τους, για να τους αναπαύσει σ’ αυτό το θέμα.

Ο Μουσουλμανισμός κατά κάποιο τρόπο τους εξυπηρετεί. Επιτρέπει να πάρουν όσες γυναίκες θέλουν, υπόσχεται στην άλλη ζωή ένα βουνό πιλάφι, μία λίμνη γιαούρτι, ένα ποτάμι μέλι!

Και όσες αμαρτίες και να έχουν, άμα τους λούσουν με ζεστό νερό, όταν πεθάνουν, καθαρίζονται! Πάνε στον Αλλάχ καθαροί!

Τι άλλο θέλουν; Όλα βολικά! Αλλά οι Γάλλοι δεν θα βρουν ανάπαυση. Πάνε να αναπαυθούν, αλλά δεν θα αναπαυθούν, γιατί τα πάθη δεν δικαιολογούνται.

Οτιδήποτε και αν κάνουν οι άνθρωποι, και αναίσθητοι να είναι, πάλι ανάπαυση δεν βρίσκουν, πάνε να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, αλλά εσωτερικά βασανίζονται, είναι αγριεμένοι. Γι’ αυτό ζητούν ψυχαγωγίες, τρέχουν στα νταούλια, μεθούν, βλέπουν τηλεόραση.

Χαζεύουν προδήλως, για να ξεχνιούνται, γιατί ελέγχονται. Και όταν κοιμούνται, λες ότι ησυχάζουν; Υπάρχει συνείδηση, βλέπεις.

Η πρώτη Αγία Γραφή που έδωσε ο Θεός στους Πρωτοπλάστους είναι η συνείδηση, και εμείς την ξεσηκώνουμε φωτοτυπία τώρα από τους γονείς μας. Όσο και αν την καταπατήσει κανείς την συνείδησή του, πάλι μέσα του ελέγχεται.

Γι’ αυτό λένε: «Τον τρώει το σαράκι». Ναι, δεν υπάρχει γλυκύτερο πράγμα από το να έχει κανείς αναπαυμένη την συνείδησή του.

Φτερά νιώθει μέσα του, πετάει!