Κορωναϊός – Εκκλησία: Μόλυνση κορωναιού μέσω της Θείας Κοινωνίας/Μετάληψης;

Κορωναιος – Εκκλησία: Σύμφωνα με τους κληρικούς της Ρώσικης Ορθόδοξης Εκκλησίας δεν υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης από το μικρόβιο του κορωναιού κατά την Θεία Μετάληψη/ Θεία Κοινωνία.

Ακόμα και αν μεταλάβετε από το ίδιο κύπελλο και κουτάλι κατά την Θεία Κοινωνία δεν υπάρχει κίνδυνος να μολυνθείτε από τον κορωνοιό.

Στο κυπελλο της Θειας Μεταληψης δεν υπαρχει μονο το ψωμι και το κρασι. Υπαρχει ο ιδιος ο Χριστος.

Όπως δήλωσε ο Ιγκόρ Ζούεβ, ο πρωτο-πρεσβύτερος της εκκλησίας του Αγ. Νικολάου στο Γκολούτβιν:

Η πιθανοτητα μολυνσης απο κοροναϊο κατα τη διαρκεια της Θειας Λειτουργιας μεσω του μυστηριου της μεταληψης απο ενα κοινο κύπελλο δεν υπαρχει!

Κορωναϊός κατά τη Θεία Μετάληψη:

“Η πιθανότητα μόλυνσης από κορονωϊού κατά τη διάρκεια της Θείας Κοινωνίας κατά το μυστήριο της Θείας Μετάληψης από το κοινό κύπελλο της εκκλησίας δεν υπάρχει” δήλωσε ο πρωτοπρεσβύτερος στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου.

Όπως δήλωσε ο κληρικός της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας

“Δεν υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης από το να μεταλάβετε από το ίδιο κύπελλο, επειδή στο κύπελλο δεν έχουμε μόνο κρασί και ψωμί. Στο κύπελλο βρίσκεται ο ίδιος ο Χριστός”,

Ακολούθως μας ενημέρωσε πως στη Ρωσία δεν υπάρχουν ακόμη τουλάχιστον καταγεγραμμένα κρούσματα κορονωϊού, επομένως οι ενορίτες και οι κληρικοί της ένωσης δεν θα πρέπει να αισθάνονται απειλή “αν και δεν μας φοβίζει, αλλά φυσικά προκαλεί στο κοινό μεγάλη ανησυχία”.

Οι προσευχές για την υγεία αυτών που έχουν μολυνθεί από τον κορωναιο και υποφέρουν από τα συμπτώματα της γρίπης, πλέον θα γίνονται κάθε εβδομάδα στον ναό.

Επίσης, ο πασιγνωστός στην Ρώσικη Εκκλησία, ο Ιερομόναχος Μακάριος / Markish όταν ερωτήθηκε αν και τι περιορισμοί υπάρχουν στο μυστήριο της Θείας Κοινωνίας κατά τη διάρκεια της επιδημίας του κορωναιού και για το γεγονός πως υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης απ’ τα ευχαριστιακά αγγεία με το οποία έρχεται σε επαφη ενα μέρος των πιστών απάντησε πως δεν υπάρχει κίνδυνος.

Η απάντηση και η απόδειξη είναι επίσης πολύ απλή: οι φοβερές επιδημίες των παλαιότερων χρόνων που ήταν πολύ πιο δύσκολα αντιμετωπίσιμες σε σύγκριση με τις σημερινές επιδημίες όπως ο κορωνοιός.
Αυτές οι επιδημίες αποτελούσαν τη μάστιγα των χριστιανικών χωρών από τα αρχαία χρόνια μέχρι το τέλος του 19oυ αιώνα.

Αρκετά χρόνια πριν από την ανάπτυξη της σύγχρονης υγιεινής και της επιστήμης της επιδημιολογίας, υπήρχαν πολλοί τρόποι διάδοσης των επιδημιών και

” η Αγια Κοινωνια δεν ηταν ποτε καποιοσ απο τους τροπουσ μεταδοσησ επιδημιων “

Επίσης εάν η Θεία Κοινωνία αποτελούσε κίνδυνο:

οι εχθροι του Χριστου θα χρησιμοποιουσαν την θεια μεταληψη ωσ μεσο διαδοσησ..

Όμως κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ στην ιστορία της Ορθόδοξης Εκκλησίας!

Επιπροσθέτως ο Μακάριος αναφέρει πως συμφωνεί με τα διάφορα μέτρα υγιεινής:

“εντελώς φυσικά για λoγικούς ανθρώπους”, τα οποία “δεν συνδέoνται σε καμία περίπτωση με το ιερό μυστήριo της Ευχαριστίας”.

Λόγου χάρη, εάν κάποιος που έχει αρρωστήσει ή φοβάται μήπως μολυνθεί από κάποιο μικρόβιο στην Εκκλησία μπορεί βεβαίως να μεταβεί στην Εκκλησία με μια προστατευτική ιατρική μάσκα.

” Εννοείτε πως όλοι παίρνουν αυτές τις προφυλάξεις όπως αυτοί θεωρούν και πάντα έχοντας υπόψη την ηλικία τους, την κατάσταση της υγείας τους όπως και άλλους σημαντικούς παράγοντες “.

Παραθέτουμε μερικά ιστορικά παραδείγματα για τη μετάδοση ασθενειών στην Εκκλησία κατά την Θεία Μετάληψη/Θεία Κοινωνία:
Υπάρχουν αρκετοί πιστοί χριστιανοί οι οποίοι φοβούνται τη Θεία Κοινωνία, ειδικά το χειμώνα που κυκλοφορούν ιοί και γρίπες, ώστε να αποφύγουν τη μόλυνση από τα μικρόβια άλλων πιστών.

Εάν όμως ίσχυε κάτι τέτοιο θα είχαν αρρωστήσει πάμπολλοι από τους ιερείς ειδικά από τη στιγμή που καταναλώνουν το περιεχόμενο του Άγιου ποτηριού, μέσω του οποίου έχουν κοινωνήσει προηγουμένως 100άδες χριστιανοί πολλοί από τους οποίους μπορεί να κουβαλούν μικρόβια γρίπης, ιώσεων ή άλλων παθήσεων.
Παρόλα αυτά όμως κανένας ιερέας δεν έπαθε τίποτα σημαντικό. Πιθανώς το ίδιο ισχύει και στη μετάδοση του κορωναιού.

Το Αίμα και το Σώμα του Θεού είναι “πυρ καταναλίσκον”.

Διαβάστε παρακάτω τα περιστατικά:

ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ 1

“Η Αγία Λαβίδα”

Την εποχή που ο Παντελεήμων Φωστίνης, Μητροπολίτης Χίου, εκτελούσε χρέη ιεροκήρυκα Αττικής πήγε μια ημέρα να τελέσει την λειτουργιά στο ιατρείο της “Σωτηρίας”.

Τότε σε κάποια στιγμή του έφεραν οι νοσοκόμες ένα πιάτο μεγάλο με πολλά κουτάλια.

– Τι τα φέρατε αυτά; τους ρώτησε.

– Μας ενημέρωσαν οι αρχιγιατροί να τελέσετε την Θεία Κοινωνία με αυτά τα κουταλάκια για τους ασθενείς, ξεκινώντας από τους πιο ελαφριά αρρώστους και στην συνέχεια στους ασθενείς με τα πιο σοβαρά περιστατικά.

– Δεν χρειάζονται αυτά, απάντησε με πίστη ο ιερέας. Έχω την Άγια λαβίδα.
Και όντως στη Θεία Μετάληψη κοινώνησε χωρίς καμία αλλαγή τους ασθενείς και ύστερα προχώρησε στην ωραία πύλη για να καταλύσει.

Αυτό το έκανε για να μπορούν να δουν όλοι, πως δεν υπάρχει περίπτωση μόλυνσης από μικρόβια κατά την μετάληψη, αλλά και για να μάθουν οι γιατροί ότι η Θεία Κοινωνία είναι “φωτιά που καίει τα πάντα”.

Πηγή: Βασιλοπούλου Χαραλάμπους Αρχιμανδρίτης, “Θαύματα που είδαν τα μάτια μου”.
Βιβλίο: ” Θαύματα και Αποκαλύψεις από τη Θεία Λειτουργία” εκδ. Ι. Μονής Παρακλήτου. σ. 149.

ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ 2

” Ο τρελός ” 

Ένα παρόμοιο περιστατικό συνέβη και στα Γιάννενα το 1942.

Ο ιεροκήρυκας Πετράκης Βενέδικτος, μετά τη Θεία Λειτουργία στην εκκλησιά του Κάστρου, πήγε στο Νοσοκομείο όπου στεγαζόταν και το σανατόριο (θεραπευτήριο των φυματικών) ώστε να κοινωνήσει τους άρρωστους.
Ένας πιστός ο οποίος ήταν βαριά φυματικό μόλις κοινώνησε έφτυσε αίμα και ένα κομμάτι ψωμί επάνω στο σεντόνι.

Αμέσως ο πάτερ Πετράκης το πήρε με την αγία λαβίδα, το έφαγε και τους είπε να κάψουν το σεντόνι.

Οι γιατροί το είδαν και τρομοκρατήθηκαν.

” Τι κάνει αυτός ο τρελός; ” φώναξαν.

” Δυστυχώς σε λίγο θα δείτε π. Βενέδικτο με καλπάζουσα φυματίωση! “

Όμως δεν κατάφεραν ποτέ να τον δουν με καλπάζουσα φυματίωση! Η χάρη του μυστηρίου της Μεταλήψεως δεν επέτρεψε να πάθει τίποτα!

Πηγή: Βασιλοπούλου Χαραλάμπους αρχιμανδ., “Θαύματα που είδαν τα μάτια μου”.
Βιβλίο: ” Θαύματα και Αποκαλύψεις από τη Θεία Λειτουργία “εκδ. Ι. Μονής Παρακλήτου. σελ. 150

ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ 3

” Ένας δύσπιστος γιατρός “

Ο Δημήτριος Παναγόπουλος (1916-1982), ένας θεοφώτιστος λαϊκος ιεροκήρυκας, κήρυττε ακόμα και στο νοσοκομείο “Σωτηρία” στο οποίο πολλοί δεν πλησίαζαν καν υπό το φόβο των μικροβίων και της φυματίωσης.

Στο νοσοκομείο τον ακολουθούσε ο ιερέας π. Δημήτρης Παπαντωνης ο οποίος εξομολογούσε τους αρρώστους από φυματίωση και τελούσε την Θεία Λειτουργία.

Μια ημέρα ένας γιατρός ο οποίος παρακολουθούσε τις ομιλίες αρκετά προβληματισμένος, πλησίασε τον ιεροκήρυκα και του λέει:

– Κύριε Παναγόπουλε, ο ιερέας είναι αδύνατον να καταλύει το περιεχόμενο του ‘Αγιου ποτηριού. Με αυτό κοινωνούν τόσοι άρρωστοι και ασθενείς, και όπως γνωρίζουμε το μικρόβιο της φυματίωσης μεταδίδεται με το σάλιο.

Τι κάνει λοιπόν ο ιερέας το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου που περισσεύει; Το χύνει στο χωνευτήρι; Αυτό όμως δεν είναι μεγάλη αμαρτία;

– “Αυτό το πράγμα δεν γίνεται ποτέ” απάντησε ο ιεροκήρυκας.

“Ο ΧριστΟς δεν μολΥνεται απΟ μικρΟβια.”

Επίσης από τα άχραντα Μυστήρια δεν υπάρχει κανένας απολύτως κίνδυνος μόλυνσης από μικρόβια και ασθένειες.
Ο γιατρός παρολαυτα δεν μπορούσε να πιστέψει. Τότε ήταν που τον προέτρεψαν να παρακολουθήσει την επόμενη Θεία Λειτουργία. Τον προέτρεψαν επίσης στο τέλος να κάτσει κάπου ώστε να μπορεί να βλέπει τις κινήσεις του ιερέα κατή την ώρα της καταλύσεως.

Τελικά, έτσι και έγινε.

Ο γιατρός είδε με τα μάτια του το λειτουργό να καταλύει το περιεχόμενο του Άγιου ποτηριού. Επίσης τον είδε με τα μάτια του μάλιστα να ρίχνει νάμα 2-3 φορές, έτσι ώστε να μην μείνει ούτε ίχνος από το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου από το κύπελλο της Θείας Κοινωνίας.

Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα ο γιατρός όχι απλώς μόνο πίστευε αλλά επίσης εκκλησιαζόταν και κοινωνούσε μαζί με τους αρρώστους και τους ασθενείς.

Διαβάστε στη συνέχεια:

ΔΙΔΑΧΕΣ ΠΑΙΣΙΟΣ